Vrijwel alle hondenprofessionals hebben een sterke focus op hun eigen werk, hun manier van werken en hun klantenkring. Daar is niets mis mee, tenslotte ben je dit werk gaan doen omdat je overtuigd was dat je mens met hond iets te brengen had.

Ik vergelijk het graag met eilandjes. Iedereen zit op zijn eigen eiland en heeft het daar prima. De kaders zijn helder: dit is wat er is. In de verte zie je wel andere eilandjes, maar daar hoef je niets mee. Met een verrekijker kun je wel zien wat de ander doet, zonder dat de ander het doorheeft en hij kan dat ook bij jou. Je hebt altijd het water en de afstand als veilige buffer en mocht de ander naar je zwaaien, kun je gewoon doen alsof je dat gebaar niet ziet.

Ik denk dat velen van ons dit wel herkennen. Als je alleen werkt, maar zeker ook met een team. Je hebt het wiel uitgevonden en dat deel je met je klanten. Delen met andere collega’s komt niet in je op, tenslotte heb je daar nauwelijks contact mee.

Het klinkt als ‘prima toch?’, maar zoals alles heeft dit ook een keerzijde. Zeker als je het combineert met een drukke agenda en weinig tijd om vakliteratuur te lezen of bijscholingen te volgen, ontstaat door die focus heel makkelijk tunnelvisie en zelfs afwijzing van alles wat anders is. En dat is jammer.

Niet alleen jammer voor jou als professional, maar ook voor je klant. Want tunnelvisie en afwijzing stagneren groei van kennis en vaardigheden. Het risico dat je je klant niet meer up to date deskundig adviseert en begeleidt is groot. Daarmee word je het schrikbeeld van jezelf; ooit begon je namelijk aan dit werk met de overtuiging dat jij het verschil kon maken in positieve zin. En kijk wat er gebeurt…

Wat zou er gebeuren als je, om bij het eiland te blijven, wel terugzwaait naar je overbuurman? Een keer de oversteek waagt of misschien zelfs een blijvende verbinding maakt en het gesprek aan gaat. Met open mind luisteren naar zijn verhaal en kijk op zaken. Vertellen hoe jij het ziet en jouw kennis delen. Wat zou er gebeuren?

Zou het niet zo zijn dat één plus één dan drie wordt; dat jullie beider kijk op het prachtige werk van mens en hond dan verbreed en verdiept? Ik denk het wel, sterker nog: ik weet het zeker. Openstaan voor andere meningen, afwegen wat wel of niet bij jou past en een eerlijke discussie voeren over verschil van inzichten scherpt de geest en daagt je professioneel uit.

Punt is wel dat iemand moet beginnen. Iemand moet de beslissing nemen om zijn eilandje open te stellen voor anderen en zelf, tijdelijk, zijn eilandje te verlaten om de oversteek te wagen. Als één iemand begint, zal de rest volgen.

En dan kun je gaan ervaren dat focus pas echt meerwaarde heeft als deze regelmatig gevoed wordt met frisse ideeën en bewuste afwegingen.

 

Marleen

Marleen van Baal
HondZakelijk
Coach voor hondenprofessionals
#maakwerkvanjehondenwerk

Oorspronkelijke artikel voor LosVast 04/2020
Foto: Rob Wensveen, Dear Dog Photography